Rockin'Mum

Ook voor het kerstseizoen heb ik ons erker raam voorzien van een krijttekening. Ik heb zo'n lol in om telkens iets nieuws en origineels te verzinnen om te tekenen. En de ramen zijn ook groot genoeg om uitgebreid mijn  gang te gaan.

Omdat zelfgemaakte kadootjes niet alleen leuk zijn om te krijgen, maar ook om te maken en geven, bedacht ik me dat ik dit jaar iets voor de jongens ging naaien. Omdat de verkleedkist onverminderd populair is hier, werd het een kado om te verkleden.

In de aanloop naar pakjesavond ging ik op zoek naar nieuwe ideeën voor een krijtstift raamtekening. De huisjes, die je veel ziet verschijnen, vielen af omdat ik niet in herhaling wil vallen. Een Sinterklaas lied diende als inspiratiebron; 'Zie de maan schijnt door de bomen'.
Omdat in een witte krijttekening de berk er mooi uit ziet, maakte ik een berkenbos op de erkerramen. Eigenlijk zijn dat simpele bomen met hun rechte stam en weinig zijtakken. De vlekken op de stam waren stiekem wel veel werk met de krijtstift, maar ik ben erg blij met het resultaat. De maan tekende ik met gele edding krijtstift.

Het is de wekelijks terugkerende elende. Misschien dan niet meer voor kleuter (al was dat in het begin wel anders), maar dan toch zeker voor de ouders. Toen ik van de week deze oude bekende melodie hoorde, moest ik wel sniffelen. Voor alle andere ouders in het zwembad;  'Je moet er doorheen het langste uurtje van de week'. 😉

Sinds we in dit huis wonen, vind ik het leuk om de grote ramen aan de voorkant te versieren.
Naar gelang het seizoen zoek ik online wat gerelateerde doodles (Pinterest is my best friend). Na-tekenen gaat me best goed af en ook uit de losse hand tekenen lukt goed. In novemer 2015 schilderde ik huisjes op het raam. Pas daarna zag ik voor het eerst krijtstiften online. Die werken natuurlijk veel makkelijker dan (vinger)verf, en hebben tegenwoordig ook veel kleuren. Dus de mogelijkheden zijn eindeloos. Mijn raamtekeningen zie je op mijn Instagram.  Afgelopen week tekende ik samen met kleuter een herfstboom. Zo halen we buiten nog meer naar binnen.

Op 27 februari werd onze kleine man K. geboren. Volgende week gaan we op kraamvisite bij onze nieuwe gastouder. Ja, kraamvisite, want haar dochtertje werd één dag voor onze baby geboren. Heel bijzonder.
Als kraamcadeau kocht ik het Prentenboek van het jaar 'De kleine walvis'. En als extra cadeautje maakte ik gisteren een walvis-knuffel. Een kleinere uitvoering van de denim walvis die ik voor K. maakte begin februari.

Morgen 40 weken zwanger en mijn bekken wil niet echt meer mee. Gelukkig hoef ik niet vier keer per dag naar school te lopen omdat zeeman thuis is. Dus slijt ik mijn dagen achter de naaimachine en naaide ik van de week al twee matrashoezen voor op de speelzolder en een vest voor L. met dino-print.

Op de bank zitten is al niet zo'n hobby van me, maar stil zitten al helemaal niet. En toen stuitte ik van de week op Pinterest op zelf het stempelen van hydrofiel doeken en het zelf maken van stempels van een gum. Tja, toen was een tripje naar Action zo gepland en uitgevoerd. Vannacht had ik eindelijk weer eens een goede nacht, dus ging ik vanmiddag niet liggen voor een middagdutje, maar aan de slag.

Het is geen geheim dat ik dol ben op denim, net als mijn grote helden van Turbonegro. Onze 'master bedroom' is zelfs helemaal in denim uitgevoerd.

Toen ik deze denim walvis tegenkwam op Pinterest kwam hij dus op mijn wensenlijstje terecht. Met meerdere kapotte spijkerbroeken in mijn stoffenvoorraad kon ik snel aan de slag. Ik gebruikte het patroon van Allmyfriendsareflowers (nog eens wat anders dan 'dead' ;-) ) met de geschreven en gefotografeerde tutorial van de Finse Mevrouw Walvis /  Valaan Villapaita die het origineel bedacht.

Het kostte slecht drie uurtjes en een volle zak kussenvulling en toen was het nieuwe vriendje voor ons derde jongetje af.

Bij ons eerste kindje L. was de kinderkamer vroeg af. Mijn nesteldrang begon behoorlijk te kriebelen en op de zenuwen te werken van mijn echtgenoot. Bij D. was er weinig verandering nodig. Maar in dit huis is nooit een echte babykamer geweest, omdat D. al bijna 1 jaar was toen we verhuisden. Daarom wilde ik nu weer wat nieuws. Vooral in de aankleding had ik nieuwe wensen. Nieuwe gordijnen, een nieuw vloerkleed, een nieuwe wasbox. Daarbij kwam de wereldkaart die ik vorig jaar al vond in een leuk lokaal winkeltje. En nu is het af, en met 37 weken zwangerschap is dat goed voor m'n nestdrang.

In juli 2013 (ja, ja, ik weet het) kocht ik nieuwe katoen voor een dekentje, nadat ik het jaar ervoor een dekentje haakte voor het ledikant van L.. Ik was nog niet zwanger van D. en baby nummer 3 zat nog niet eens in de planning, kun je voorstellen. Maar nu, met bij 37 weken zwangerschap heb ik toch het plan opgevat gehaakte dekentje af te maken voordat baby nummer 3 geboren wordt. En jawel, alle vierkantjes zijn gehaakt. Ze zitten zelfs al allemaal aan elkaar. Het is nu een kwestie van de draadjes wegwerken. En poeh, wat heb ik daar een hekel aan. Maar goed, het houdt me van de straat zullen we maar zeggen.